Kant Immanuel

(...) Kant ustanawia idealne normy postępowania, a nie realne pobudki działań, rozpatruje kryteria maksym postępowania, a nie rzeczywistych czynów, chodzi mu o przedmioty, możliwe z punktu widzenia etyki, a więc o pojęcia dobra i zła, a nie o rzeczywiste przedmioty ludzkiego chcenia. I Kant w podobny sposób rozumie tu wolność człowieka. Wolność ta na tym polega, że w sądzie naszym o tym, co dobre moralnie,...

(...) Można nie zgadzać się z założeniami jego [Kanta] etyki, ale trudno zaprzeczyć, że postulaty i dylematy jego filozofii straciły aktualność. O zasadzie imperatywu kategorycznego i idei „państwa celów” traktuje właśnie Uzasadnienie metafizyki moralności. Książka mogąca stanowić wstęp, prolegomenę - używając języka z epoki Kanta - do studiów nad jego filozofią. Przybliża bowiem klimat, język i pojęcia...

Immanuela Kanta Nauka o cnocie ukazała się po raz pierwszy w 1797 r. jako część druga – po wydanej niedługo przedtem Nauce o prawie (Rechtslehre) – jego Metafizyki moralności. Kant rozwija w niej i konkretyzuje swoje najistotniejsze idee z filozofii morlaności, przedstawione już w Uzasadnieniu metafizyki moralności (1785) i Krytyce praktycznego rozumu (1789), przy czym wyraźnie wykracza poza przeważającą...

Przekazaną wersję Kantowskiej NAUKI PRAWA od samego początku odbierano jako tekst intrygująco ważny, lecz równocześnie zniechęcająco trudny. Skarżono się, że przy staranniejszej lekturze ujawnia on wiele miejsc nie tylko beznadziejnie niezrozumiałych, lecz także jawnie niespójnych. Do pewnego czasu te jego defekty składano głównie na karb nienajmłodszego już wieku autora - w roku wydania swojego dzieła...